Rewitalizacja. Recykling jako dobry interes

Maison Margiela. Co-ed. Kolekcja ready to wear. Jesień – zima 2020/21. - Rewitalizacja! Pomysł nadania czemuś nowego życia… Odpalenie nowej świadomości – deklarował John Galliano podczas (po)pokazowego podcastu który zastąpił zwyczajowe przepytywanie przez dziennikarzy na backstage. Nowe czasy, nowe narzędzia. Galliano użył zresztą terminu restorative, który oznacza także – wzmacniający, uzdrawiający, pokrzepiający. Projektant wymyślił więc (a raczej dostosował istniejący) termin dla nazwania swych recyklingowych eksperymentów.

Do czasu wybuchu pandemii problem zaduszenia życia na Ziemi i uporania się z „węglowym śladem” – także przemysłu modowego – dominowała kolejne tygodnie mody. Teraz - sama natura przeszła do kontrataku, udowadniając zapatrzonej w siebie ludzkości i istnienie ewolucji, i realność procesów statystycznych.

Pokaz kolekcji na koniec tego roku domu Maison Margiela odbył się jednak pod koniec lutego, kiedy Paryż nie był jeszcze ciężko doświadczonym miastem, a i pozostałe stolice mody – Mediolan, Londyn i (dzisiaj) Nowy Jork – szczególnie silnie zaatakowanymi przez zarazę metropoliami. Madryt i Barcelona zresztą też.

Ale w lutym Galliano traktuje recykling – jako świetny biznes. I to biznes luksusowy!

- Recicla! Retch-ee-cla! Radość, radość, że będziemy w stanie sprzedać tę (recyklingową) garderobę wśród reszty kolekcji, po prostu mnie ekscytują – wykrzykuje.

Co by o tym nie myśleć, Galliano wspiera się swym genialnym wprost wyczuciem kolorów i ich wzajemnych zależności. I odwagą ich zestawiania.

Mandarynkowy z brązowym i musztardowym, pomarańczowy z jasnofiołkowym i błękitnym – wylicza Sarah Mower w Vogue. I dalej: chabrowy, absyntowy, zielony, turkusowy, morski, żółty, bordeaux. Od delikatnego szyfonu do sztywnych płatów materiału. Kolekcja jest festiwalem śmiałych, innowacyjnych cięć i faktur.

W zalewie powrotów do mody ubiegłego wieku, do mody bourgeoise - Galliano bierze te klasyki bourgeoise i bezlitośnie tnie – tworząc i haute couture, i ubiory ready to wear. Wykorzystuje także inną procedurę – bierze powycinany laserowo lawendowy szyfon wyglądający na produkcyjny odpad i wykonuje z sukienkę w stylu lat 20. - ale XX wieku. Galliano przed garderobą vintage nie pada na twarz - wycina i wypruwa ich struktury, aby wynaleźć nowe formy. Często też stosuje metodę „zamrożenia” cyklu technologicznego, model znajduje się na wybiegu w czymś co wygląda na niedokończone, a pokaz - na przymiarkę (u szalonego krawca).

- Teraz czuję się trochę odważniejszy – mówi Galliano. - Chodzi o to, że ta idea odkrywczej podróży wspiera poczucie bycia wynalazcą zgodnie z sumieniem.

Galliano pod marką Recicla planuje sprzedaż wiklinowych koszyków, a z recyklingowych skór chce produkować torebki.

Artystę często oskarżano o zamykanie się we własnej wieży z kości słoniowej – pisze Mower, twierdząc, że tworzy koncepcje które nigdy nie znajdą się w sklepach. Świat się jednak zmienia - limitowane edycje, dodatki z odpadów— kształtuje się nowa definicja luksusu – dodaje Mower. Czy miesiąc temu zdawaliśmy sobie sprawę - jak bardzo?

Na podstawie: vogue.com, maisonmargiela.com, wwd.com