przez Karol Maria Turzyca

Madryt. Ágatha Ruiz de la Prada i ¡HOLA!
Ágatha Ruiz de la Prada nazwała są kolekcję HOLA! (z hiszpańska - ¡HOLA!), co w swobodnym tłumaczeniu znaczy... siema! Ale HOLA! (¡HOLA!) to tytuł hiszpańskiego tygodnika celebryckiego i modowego (hola.com) który we wrześniu obchodzić będzie swoje 75 urodziny. Pierwsze wydanie HOLA! trafiło do sprzedaży 8 września 1944 roku.
Projektantka przyznaje, że „chce wnieść swoje ziarnko piasku do obchodów 75 rocznicy tej emblematycznej winiety”. Projektantka opracowała między innymi projekt letniej torby którą będzie można nabyć razem z jednym z wydań czasopisma – torbę tę można było zobaczyć na wybiegu.
- HOLA! była bardzo ważna w moim życiu – mówi projektantka. Wspomina, że współpraca z czasopismem bardzo jej pomogło w czasie jej rozwodu (Aghata pozostawała w długoletnim związku z dziennikarzem Pedro J. Ramirezem, ma z nim dwójkę dzieci. Para zalegalizowała związek w 2016 roku, by po trzech miesiącach ogłosić separację i rozwieść się w 2017 roku).
- Jestem zakochana w HOLA! – wyznaje Ágatha Ruiz de la Prada.
Na wybiegu współgrają dwie bardzo różne koncepcje modowe. Z jednej strony moda bardzo poręczna, funkcjonalna. Z drugiej – moda śmiałych kreacji, tak typowych dla projektantki, która ujawniła się szczególnie w wieczorowych sukniach zamykających pokaz.
Jak ujawnia samo czasopismo HOLA!, na pokazie obecna była Mirandą Rijnsburger, była modelka, a prywatnie żona Julio Iglesiasa, z ich najstarszym synem Miguelem Iglesiasem, i jego partnerką Danielle Obolevitch. Muzyka towarzysząca kolekcji to oczywiście - Julio Iglesias.
Na wybiegu Ágatha dostosowuje swą symboliczną kolekcję do tak uwielbianej przez nią sportowej estetyki, która współistnieje tu z estetyką bardzo silnie odwołującą się do rewolucji glam z lat siedemdziesiątych.
Futurystyczne, kalejdoskopowe printy połączone z „normalniejszymi” wzorami – na przykład błyszczącymi, jakby metalizowanymi paskami. Atmosfera jakby Barbarella przyleciała na plan Flasha Gordona. Kreacje cechują szerokie bluzy, dopasowane minispódniczki, sukienkami o różnych długościach, lekko oderwane od linii ciała oraz koszule z krótkim rękawem.
Akcesoria - torebki i torby sportowe i wspomniana już torba na lato.
Obuwie – botki na superkoturnach (nie, to nie są platformy!). Przywołują na myśl starą hiszpańską, wywodzącą się jeszcze ze starożytności (tak! - to w Hiszpanii były zakłady rzemieślnicze) tradycję wytwarzania koturnów z korka, która znalazła swe ukoronowanie w średniowiecznych chopinach – tzw. chopinach hiszpańskich, krytych skórą, bogato zdobionych i w odróżnieniu od tych słynniejszych włoskich – noszonych na wierzchu, nie będących elementem bielizny.
Stroiki w kształcie serca z napisem ¡HOLA! - gdy uzmysłowimy sobie, że hiszpańskie słowo hola można przetłumaczyć jako siema… Jak widzimy pewnie sprawy są wspólne przynajmniej dla nowoczesnych Europejczyków.
Pokaz zakończył się słynnym „Me va, me va” (1989) Julio Iglesiasa. Piosenka ta towarzyszyła Ágathie, gdy wyszła na powitanie publiczności, wśród których był Eduardo Sánchez Pérez, wydawca ¡HOLA!, syn założyciela pisma Antonio Sáncheza.

Agatha Ruiz de la Prada. Rocznik 1960. Urodzona w Madrycie, studiowała w w Barcelonie, w School of Fashion Arts and Techniques. Jej kariera „wybiegowa” zaczęła się gdy miała zaledwie 21 lat - pokazała swoją pierwszą kolekcję w centrum projektowym LOCAL w Madrycie (zaledwie rok wcześniej została asystentem w madryckiej pracowni projektanta Pepe Rubio).
Agatha pokazywała swe kolekcje na wybiegach stolic mody - Paryża, Mediolanu, Nowego Jorku, Florencji, Madrytu, także jako gość honorowy i ambasadorka hiszpańskiej mody. Kreacje projektantki trafiły nawet do galerii i muzeów Europy, Ameryki i Azji.
Agatha Ruiz de la Prada istnieje także w świecie cyfrowym - współpracuje z Google Arts & Culture w międzynarodowym projekcie WeWear Culture - prezentuje dwie wirtualne wystawy, które eksponują jej wyjątkowość jako elementu modowego dziedzictwa kulturowego.
Agatha Ruiz de la Prada współpracowała z wieloma artystami. To m.in. Enrique Vega, Gloria García Lorca, Eduardo Chillida, Pep Guerrero, Luis Galliussi, Philippe Andrieux, Bárbara Juan, Ciuco Gutiérrez, Christopher Makos, Miguel Ángel Molina, Michel Bresson, Ramiro E. Orlan, Nicole Herzog, Karim Rashid.
Pierwszej licencji udzieliła w 1986 roku. Od tego czasu podpisała umowy handlowe z ponad 100 firmami z modnymi dodatkami, powłokami ceramicznymi, artykułami gospodarstwa domowego, perfumami i artykułami papierniczymi oraz wieloma innymi produktami, które są dystrybuowane przez sklepy wyłącznie dla projektantów i wielu - sklepy marki na całym świecie.
W swej bogatej karierze projektantka tworzyła także mundury, kostiumy i dekoracje dla teatrów, oper i teatrów tańca. Projektowała także wystrój placów zabaw, parków rozrywki, ogrodów i restauracji.
Jej wkład w rozwój hiszpańskiej mody został uhonorowany nagrodą National Fashion Design Award (2017) i Złotym Medalem za Zasługi dla Sztuk Pięknych (2008), przyznanym przez Ministerstwo Kultury, Edukacji i Sportu oraz Honorową Nagrodę Przemysłu Mody (2018) przyznaną przez Ministerstwo Przemysłu, Handlu i Turystyki.
Na podstawie: ifema.es, agatharuizdelaprada.com
Tematy: Kolekcje ubrań, Pokazy mody, Projektanci, Wideo
Materiały powiązane
Nie ma dostępnych aktualności.
Podobne w serwisie

Reanimacja marki. Bruno Sialelli redefiniuje Lanvin

Dries Van Noten i Christian Lacroix razem

Nie zapomnieć lekcji historii

Salvatore Ferragamo na wiosnę

JW Anderson. Propozycje na wiosnę 2020

Miu Miu i lekcja stylizacji
Jeszcze w dziale

Dries Van Noten i Christian Lacroix razem

Nie zapomnieć lekcji historii

Yohji Yamamoto ostrzega: No Future

Sarah Burton: beetling i wspólne haftowanie

Moschino jak z obrazu

Madryt. Juan Duyos i Pura Vida 2020

Madryt. Ágatha Ruiz de la Prada i ¡HOLA!

Wszechświat alternatywny czy życie pozagrobowe?

Hipnoza. Kolekcja Iris Van Herpen

Chanel. Kobieca delikatność Virgine Viard

Madryt. Hannibal Laguna i Chlorophyll
