Odzież niczym ekstrawagancka poduszka

LOUIS VUITTON. READY TO WEAR. JESIEŃ-ZIMA 2021/22. Nicolas Ghesquière powrócił do formuły „klasycznego” pokazu mody (ostatni taki pokaz dla Louis Vuitton zrealizował rok temu) – ale na razie bez widowni i bez tłumu zaproszonych do udziału artystów (w marcu 2020 był to cały chór ubrany w historyczne stroje). Miejsce pokazu się nie zmieniło – także i tym razem jest nim Luwr, dokładniej galeria Daru w skrzydle Denon, a modelki poszły pośród zgromadzonych tam starożytnych dzieł sztuki – greckich, etruskich i rzymskich. Muzycznym tłem pokazu był wielki hitu duetu Daft Punk „Around the World”. Muzycy nieistniejącego od niedawna zespołu (22 lutego ogłosili koniec działalności) zdążyli pożyczyć swą piosenkę do pokazu kilka tygodni temu, jeszcze przed rozwiązaniem formacji – wyjaśnił Ghesquière. Projektant podjął także współpracę z włoskim atelier Fornasetti - ręcznie rysowane twarze starożytnych kobiet, z jakich ono słynie, mogliśmy ujrzeć na ubraniach i galanterii skórzanej w kolekcji. Z archiwum Fornasetti obejmującego 13 tysięcy projektów wybrano piętnaście.

Nicolas Ghesquière zwrócił się do mitologii – greckiej, rzymskiej, etruskiej i tkwiących w nich reprezentacji kobiecości, a w zasadzie naszych stereotypów – oto Atena to podboje, Afrodyta jest boginią miłości a rzymska Minerwa – mądrości i nauki. Szczególna rola w tym niełatwym czasie przypada greckiej Nike, bogini zwycięstwa.

Pokaz był oczywiście dostępny tylko przez sieć, ale tętnił życiem:

- Ponieważ wszyscy tkwimy w bezruchu, musimy podwoić naszą wyobraźnię i wymyślić niezwykłą podróż – powiedział Ghesquière (oczywiście na Zoomie).
Rok lockdownów to czas, gdy w polu widzenia projektantów znalazły się wszelkiego rodzaju dresy i podomki, ale jakby równoważąc ten dryf – designerzy ostro zwrócili się w stronę dekoracyjności a moda stała się ekstrawertyczna.
Nicolas Ghesquière nakierował się więc nie tylko na sylwetki ale i na wykończenie poszczególnych powierzchni. Kierując się koncepcją ruchu, na przemian zastosował bluzony i peleryny, a wydłużone torsy zestawił ze spódnicami „bulgoczącymi” wokół kolan.

Niemal każdy look uzupełniały odważne botki na wysokim obcasie, których podeszwa i obcas formowały coś w rodzaju nietypowego koturnu.

Alyssa Davis w crfashionbook.com zwraca uwagę na pewną kiczowatość sylwetek wynikającą z wepchnięcia starożytnej sztuki w nowoczesny kontekst kultury masowej. Nie jest to na pewno streetwear AD 800 p.n.e. - podkreśla Davis.

Kolekcja jest także wizytówką umiejętności atelier Louis Vuitton – zauważa Nicole Phelps w Vogue. Tuniki wysadzane klejnotami znalazły się pod parkami i bomberkami, a sukienki typu A a’la lata 60. lub sukienki – worki zostały kunsztownie wyhaftowane.
Dwie ostatnie w kolekcji stylizacje to sukienki gladiatorów ozdobione grafiką studia Fornasetti.
- Chciałem czegoś co miałoby [na nas] wpływ, czegoś, co dawałoby nadzieję i radość z tego, co będzie dalej, i żeby ludzie miło spędzili czas na oglądaniu - wyznał Ghesquière.

Nicolas Ghesquière: Lubię myśleć, że te ubrania reprezentują ten moment, w którym w końcu wychodzisz i ostatecznie łączysz się z innymi [osobiście], ale bierzesz też coś, co należy do ciebie, coś, co jest dla ciebie - to moment, kiedy byłeś w swojej przestrzeni i czułeś się bardzo komfortowo, możesz to zabrać ze sobą.

Ostatnim akordem pokazu była zamykająca go polska modelka Anastazja Romel – wpatrzona w posąg skrzydlatej Nike z Samotraki, bogini zwycięstwa stojącej na dziobie greckiej galery.

Tu i ówdzie w kolekcji Ghesquière znajdziemy stonowany pea coat, pikowaną pelerynę w odcieniu szarości lub solidną kurtkę roboczą, ale były to głównie okrycia na sukienki – np. z pozłacanej lamy. To kolekcja Louis Vuitton na imprezy, które czekają na nas po lockdownach – ocenia Phelps.

Tym bardziej, że to odzież dekoracyjna, kunsztowna i rzeźbiarska, ale dodatkowo ma cechę miękkiej wyściółki. Jest „jak poduszka, którą wszędzie ze sobą zabierasz”, podobnie jak wygodny koc – tłumaczy Ghesquière.

Na podstawie: louisvuitton.com, crfashionbook.com, vogue.com